Afstudeerpresentatie Marina Samveljan
vrijdag 31 januari, 15u00
Vrijdag 31 januari vindt de afstudeerpresentatie plaats van Marina Samveljan (Stedenbouw) met als onderwerp “Van tent naar woning” .
Commissie:
Voorzitter : Willemijn Lofvers (RAVB)
Mentor : Thijs van Spaandonk (the Cloud Collective)
Externe criticus : Martin Aarts
Toegevoegde criticus : Saskia Naafs (College van Rijksadviseurs)
Afstudeerdatum en locatie:
Vrijdag 31 januari om 15u00
Locatie: lokaal PH.02.51 RAVB
VAN TENT VAN WONING
Een strategisch voorstel voor een weg uit de asielcrisis en een menswaardig bestaan voor ONZE vluchtelingen
In Nederland voeren wij sinds 1987 het asielbeleid wat zich richt op de tijdelijke (nood)opvang van vluchtelingen. De verschillende wetten gedurende de afgelopen 35 jaar hebben ervoor gezorgd, dat het beleid ontzettend ingewikkeld is geworden, wat impact heeft op de ruimtes en plekken in onze steden en dorpen, en vooral de relatie die wij hebben met onze vluchtelingen in onze samenleving.
Het is maart 2001, als 9 jarig meisje en asielzoeker in Nederland heb ik op heel veel verschillende plekken gewoond. Als gezin zijn wij overgeplaatst van plek naar plek, van tent, naar tent, naar caravan, naar barak, naar bungalow. Tijdens onze procedure heb ik nooit langer dan 9 maanden ergens op één locatie gezeten, de kans om te integreren was er niet en de vrijheid om jezelf te ontdekken al helemaal niet. Op het moment dat wij uitgeprocedeerd waren hadden wij bij wet geen recht meer op onderdak. Gelukkig zijn wij opgevangen door de kerkgemeenschap, waar we beland zijn in een gewoon huis aan een gewone straat tussen gewone mensen. Vanaf dat moment ging het integreren heel snel, ik ging naar een normale school waar ik mijn achterstand snel in heb kunnen halen, waar na 7 jaar de verlossende brief kwam over een permanent bestaan in Nederland. Zo’n kans om te integreren tussen de mensen gun ik iedereen!
24 Jaar later kijk ik terug op mijn asiel tijd en verbaast het mij ontzettend, dat er nog steeds niets is veranderd in onze omgang met asielzoekers en de plekken, waar we hen “verwelkomen” Van ingewikkelde procedures tot het creëren van de opstopping in de doorstroming van de opvang. Dit geeft een signaal af van een onwaardig mens, een probleem, waar we zo snel mogelijk vanaf moeten. De vorm waarin we de opvang voor vluchtelingen gieten zorgt ervoor, dat we dit ‘probleem’ zo ver mogelijk wegstoppen en doen alsof het niet bestaat.
Waarom blijven we dit doen? Waarom blijven we de vluchtelingen tijdelijk huisvesten? Waarom gaan wij door met het ontwerpen van nood-oplossingen? De omstandigheden voor de vluchtelingen worden steeds onmenselijker en wij blijven vrolijk verder crisis beraad voeren. Waarom maken we hier een permanente crisis van? Hoe zorgen we ervoor, dat er gestuurd kan worden op een menswaardig bestaan?
De regels binnen het huidige beleid, die iets te maken hebben met de huisvesting voor vluchtelingen, zijn gevormd vanuit een crisis gedachte, gefocust op tijdelijkheid. Om de vluchtelingen een menswaardig bestaan in Nederland te bieden, hebben we een nieuwe strategie nodig.
In ons beleid ontbreekt namelijk een Ruimtelijk Systeem voor een duurzame manier van opvang van de vluchtelingen in Nederland. Hier heb ik een strategie voor ontworpen. Het ontwerp is gegrond in mijn eigen ervaringen als asiel zoeker en mijn blik als stedenbouwkundige op de opgave, waar wij met z’n allen voor staan. Er is een manier om ons allen! een menswaardig bestaan te geven, jou, mij en ONZE vluchteling.