Donderdag 1 november om 15u00 vindt de publieke slotpresentatie plaats van Franca Houg (Architectuur) met als onderwerp “Een parlement voor de Wereldnatie”.

Commissie:
Robert von der Nahmer (voorzitter)
Serge Schoemaker (Serge Schoemaker Architects), mentor
Annette Marx (Marx & Steketee Architecten), criticus
Helena Casanova (Casanova & Hernandez Architects ), criticus

Afstudeerdatum en locatie:
Donderdag 1 november om 15u00, Auditorium (RD.00.04), begane grond van het gebouw van de Rotterdamse Academie van Bouwkunst, Heijplaatstraat 23, Rotterdam

‘Een parlement voor de Wereldnatie’

Op een bergkam in Zwitserland, nabij de Engelberg, ligt het Parlement van de Wereldnatie. Dit enorme complex, met zijn 800 strekkende meter lengte, is deels ingebed in de berg. Van een afstand gaat het op in zijn omgeving, maar bij benadering wordt u zich steeds meer bewust van de enorme schaal. De kronkelige smalle wegen leiden u dichterbij het complex, tot op het punt waar het weidse landschap veranderd in een donkere tunnel die diep de berg in gaat.

Het parlementscomplex van de Wereldnatie is de fysieke plek waar de politiek op wereldniveau wordt bedreven. De officiële debatten en stemmingen worden gevoerd in de parlementszaal. Dit is in de ogen van buitenstaanders doorgaans dé plek waar de politiek gemaakt wordt, echter is dit slechts het resultaat van het proces van politiek bedrijven. Politiek wordt gemaakt in de toeloop naar de stemming of debatten, in de ruimtes die hieraan voorafgaan. Dit zijn ruimtes die ofwel een relatie hebben met het parlement, of ruimtes die hier juist geheel los van staan. Bijvoorbeeld een besloten gesprek in een kantoor, een informeel gesprek in een wandelgang of een geheime afspraak op een externe locatie. Al deze plekken zijn hierdoor gerelateerd aan het parlementscomplex, het zijn de ruimten tussen het parlement en de maatschappij. Deze ‘tussenruimte’ vormt de basis voor het ontwerp van het parlementscomplex van de Wereldnatie.

De enorme schaal van het gebouw, staat in contrast met de beleving gezien vanuit het individu. Door het bewust inzetten van het architectonisch instrumentarium zijn intieme en kleinschalige ruimtes gevormd. Centraal in het ontwerp staat de beleving van de ‘tussenruimte’, er is daarbij in het bijzonder aandacht besteed aan de vormgeving van de ruimte in combinatie met lichtinval en de materialisatie.