Donderdag 15 juli om 13u00 vindt de slotpresentatie plaats van Kirsten Dielen (Architectuur) met als onderwerp “Stadhuis van Dordrecht“.

Commissie:

Voorzitter                           : Jeroen Visschers (RAvB)
Mentor                               : Klaas van der Molen (Goldsmith Comp any)
Externe criticus                  : Hans van der Heijden (Hans van der Heijden Arc hitect)
Toegevoegde criticus         : Laurens Boodt (Laurens Boodt archite ct)

Afstudeerdatum en locatie:
Donderdag 15 juli om 13u00, besloten bijeenkomst
Locatie: Auditorium Rotterdamse Academie van Bouwkunst

Stadhuis van Dordrecht

Bouwwerken van bijzondere maatschappelijke betekenis zoals kerken, gerechtsgebouwen en
stadhuizen, het zijn deze gebouwen die van oorsprong een eigen karakter, sfeer en representatieve
architectonische taal hebben waarmee de specifieke maatschappelijke betekenis tot uitdrukking wordt
gebracht. Maar in de huidige tijd kent het representatieve aspect van een stadhuis dat vroeger tot
uitdrukking kwam in elementen zoals het bordes, de burgerzaal en de raadzaal, geen uitgesproken
ruimtelijke vertaling meer. De representatieve kracht van de narratieve architectuur die ooit het verschil
maakte verdwijnt. De betekenis van de elementen en daarmee de identiteit van het stadhuis gaan
verloren. Het stadhuis is echter van oudsher bij uitstek een bouwwerk dat dit soort betekenisvolle
elementen bevat. Het zijn juist deze elementen die bijdragen aan de leesbaarheid en daarmee aan de
acceptatie en waardering van het stadhuis. Ik zet daarom het element als object in: ik wil grip krijgen op
de essentiële elementen die een stadhuis kenmerken en deze zo sterk mogelijk toe passen.

Elk gebouw heeft een sequentie van openbaar tot privé. Van het publieke, de gedeelde ruimte die voor
iedereen toegankelijk is, tot het privé symbool van geslotenheid. Vandaag de dag zie je steeds vaker
dat in stadhuizen de publieke, representatieve functies, en de private, ambtelijke functies, van elkaar
worden losgemaakt. Gescheiden van elkaar als twee aparte werelden. In mijn ontwerp wil ik die
werelden weer samenbrengen. Alles vindt plaats in één en hetzelfde volume. Waarbij ambtenarij en
representatieve functies niet van elkaar gescheiden zijn door een harde grens of door losse
bouwwerken. Maar waarbij getracht is alles met elkaar te verbinden door middel van een
ordeningsprincipe: het element als schepper van ruimte. Architectonische elementen worden in een
reeks geplaatst en daaruit ontstaat de ruimte. De sequentie creëert de ruimte. Alles wat toebehoort aan
een stadhuis is door middel van een ordeningsprincipe opgenomen in één structuur zonder dat deze als
geheel en in haar onderdelen haar herkenbaarheid en leesbaarheid verliest. Er is op een narratieve
manier, een natuurlijke wijze, een duidelijke differentiatie zichtbaar en voelbaar.

Mijn afstudeerproject onderzoekt de inzet van narratieve architectuur op twee manieren: het element
als schepper van ruimte en het element als object. Dit is toegepast op een bestaande tender: het
ontwerpen van het nieuwe stadhuis voor Dordrecht, gelegen aan de Spuiboulevard. Ik pas
ontwerpinstrumenten en strategieën voor het publieke gebouw toe.

Mijn project presenteert een inzichtelijk, vanzelfsprekend en verhalend publiek gebouw door middel van
bepaalde architectonische elementen, hun onderzochte ruimtelijke ordeningsprincipes en hun
betekenis.