Donderdag 9 december om 14u00 vindt de slotpresentatie plaats van Lisa van der Slot (Architectuur en Stedenbouw) met als onderwerp “Een synchroon stuk stad“.

Commissie:

Voorzitter                           : Hinke Majoor (RAvB)
Mentor                               : Job Floris (Monadnock) en Martin Aarts (Settingthestage)
Externe criticus                  : Froukje van de Klundert (Posad Maxwan)
Toegevoegde criticus         : Donna van Milligen Bielke (Studio Donna van Milligen Bielke)

Afstudeerdatum en locatie:
Donderdag 9 december om 14u00, besloten bijeenkomst
Locatie: Externe locatie, alleen toegankelijk voor genodigden. 

EEN SYNCHROON STUK STAD
Een ontwerpend onderzoek naar de Synchrone Ruimten van Richard Sennett op Rotterdam-Zuid.

Onze steden veranderen. Het knelt en wringt. Er is een trek naar de stad, een woningtekort, huizenprijzen schieten door het dak en de ongelijkheid neemt toe. Wijken veranderen van samenstelling en het hoogstedelijke milieu verspreidt zich. De stad rukt op!

De stad is ongekend populair. Steeds meer mensen streven een hoogstedelijk leven na met bijbehorende woningen en voorzieningen. Steden passen zich hier op aan, maar de manier waarop dit gebeurd geeft reden tot bezinning. Deze veranderingen veroorzaken onrust in de stad, zijn wijken en buurten. De keerzijde is namelijk meer segregatie door sociaaleconomische ongelijkheid.

Dit geldt ook voor het in populariteit toenemende Rotterdam-Zuid. De huidige bewoners maken zich zorgen: “Kan ik hier blijven wonen, en zo ja, met wie woon ik straks?! Hoe gaan we dit doen? Hoe gaan we samenleven?.”

Met de grote verdichtingsopgave en trek naar de stad, ontwikkelen we nieuwe plekken.

Langzaam verliezen we de stedelijkheid. Mensen worden steeds minder tolerant en begrijpen weinig meer van hun buurtgenoten, buurtschappen en elkaar. Er is weinig oog voor de ander.

Maar, wat steden nu juist zo bijzonder maakt is hun diversiteit. Dit is iets om te koesteren. Wij kunnen als stadsbewoners leren van elkaar, van elkaars gebruiken, gewoonten. De stad brengt je in aanraking met wat je niet kent. Zorgt voor onverwachte ontmoetingen en het leren kennen van een ander, verruimt het wereldbeeld en inlevingsvermogen. Dat maakt de stad zo waardevol.

TIJD VOOR BEZINNING
De huidige veranderingen in onze stedelijke omgeving vragen dan ook om bezinning bij ieder project: wat kan het project toevoegen aan de stad? Wat is de meerwaarde van deze nieuwe plek voor zijn omgeving? Waar gaan nieuw en oud zich tot elkaar verhouden? Waar speelt het alledaags stedelijk leven zich af? Wat maakt dit project een wenselijk extra?

Ontwerpen aan de stad vraagt een integrale denkwijze: niet slechts kijken naar de plek, maar een bredere blik. Vanuit een sociaal-maatschappelijk oogpunt, denken over het alledaagse leven. Nadenken over een plek waar ‘iedereen kan zijn’. Een inclusieve manier van denken. Als architect en stedenbouwkundige moet je je hierover uit te spreken.

ONTWERPEN AAN EEN SYNCHROON STUK STAD
Richard Sennett schrijft over Synchrone Ruimten: plekken waar het alledaagse leven langs elkaar schuurt. Dit is wat we nodig hebben!

In dit ontwerpend onderzoek verken ik het ontwerpen van deze synchrone plekken. Het maken van plekken waar mensen elkaar tegen komen in het alledaagse leven. Een gezamenlijke plek waar gelijktijdig verschillende activiteiten plaatsvinden en paden kruisen.

Een Synchroon Stuk Stad is een plek, die op korte én lange termijn iets teruggeeft aan zijn omgeving. Waar verschillende delen elkaar raken, die uitnodigt tot vermenging, waar ontmoetingen in het alledaagse plaats vinden en zodoende begrip voor de ander kan ontstaan.

Een plek waar diversiteit gevierd wordt. Waar je in aanraking komt met gebruiken van de ander, opvattingen leert kennen, gewoonten, smaken, muziek. Waar verbinding kan ontstaan. Het gaat over het vervagen van grenzen, het maken van inclusieve grensgebieden. Een gezamenlijk centrum, waar je trots op kunt zijn. Een gezamenlijke identiteit.

Haast onbewust, in het voorbijgaan, kom je in aanraking met de ander. Het leven schuurt langs elkaar. We moeten heel bewust ontwerpen aan deze plekken. Het gaat om verweven, met elkaar – in plaats van naast elkaar.