Vrijdag 9 juli om 12u00 vindt de slotpresentatie plaats van Sefer Burhan (Architectuur) met als onderwerp “More than a Mosque“.

Commissie:

Voorzitter                           : Hinke Majoor (RAvB)
Mentor                               : Klaas van der Molen(Goldsmith)
Externe criticus                  : Andrea Möhn (Andrea Möhn Architects)
Toegevoegde criticus         : Laurens Boodt  (Laurens Boodt Architect)

Afstudeerdatum en locatie:
Vrijdag 9 juli om 12u00, besloten bijeenkomst
Locatie: Auditorium Rotterdamse Academie van Bouwkunst

More than a Mosque

Ruim vijf procent van de Nederlandse bevolking is moslim en Nederland telt ruim 450 moskeeën. Voor de jaren ’70 baden veel moslims nog in oude garages en krappe ontmoetingsplaatsen. De eerste generatie van de gastarbeiders transformeerde veel voormalige schoolgebouwen, buurthuizen, kerken en leegstaande panden tot een moskee. De tweede generatie zette vervolgens in op het bouwen van nieuwe moskeeën. Daarbij was men duidelijk bezig met herinterpretatie van klassieke moskeeën. Het uitgangspunt was dus vaak een traditionele moskee met een koepel en een minaret. Bekende moskeeën als De Blauwe Moskee en de Haghia Sofia, beide in Istanbul, fungeerden als leidende voorbeelden.

De huidige moskeeën in Nederland bereiken nu geleidelijk hun grenzen. Veel gebouwen raken vol en er is veelal behoefte aan meer en grotere ruimtes. Ook belangrijk is dat deze moskeeën voornamelijk in de periferie van de stad zijn geplaatst. Dat veel bestaande moskeeën gesloten of lastig toegankelijk zijn voor andere gebruikers, behalve moslims, zorgt voor een verder onbegrip.

Bovendien fungeren veel moskeeën in Nederland niet langer uitsluitend als een gebedsruimte. Er zijn vaak ook andere functies onderbracht. De moskeeën hebben naast de religieuze functie, ook een maatschappelijke functie. Bijna iedere moskee ontwikkelt meerdere activiteiten die buiten de traditionele religieuze functie vallen. Denk hierbij aan sociaal-culturele, educatieve, sportieve en recreatieve activiteiten.

Een moskee moet daarom dus anders te werk gaan. Namelijk, werken en functioneren vanuit de gedachte dat de moskee allereerst van de buurt of wijk moet zijn en niet aan de rand van de wijk of stad is geplaatst. In dit project ‘More than a Mosque’ staat de moskee met zijn functies, programma en ruimtelijkheid als een symbool voor een inclusievere samenleving. Een nieuwe moskeetypologie die uitnodigend in de wijk en stad wordt en niet uitsluitend voor de gelovigen bedoeld is, maar ook een functie voor de samenleving waar de buurtbewoners een plek krijgen.

De moskee die voorzien is op het Goeverneurplein in de wijk Krispijn te Dordrecht, bestaat uit een complex van gebouwen welke ieder zijn eigen functie en karakter heeft. De gebruiker wordt door een reeks aan ruimtes, die samen een ruimtelijke sequentie vormen, geleid naar één van de gebouwen. Het complex krijgt tevens duidelijke overgangen van openbaar tot privaat. Tijdens de overgangen spelen de zintuiglijke ervaringen een rol. Je zintuigen worden dusdanig geprikkeld dat je voelt waar je bent. Van drukte naar rust.