menu sluiten
zoek terug
terug

Tracy Metz maakt inzendingen Archiprix 2017 bekend

Tijdens de jaaropening op 26 augustus hebben we onze drie inzendingen voor de landelijke Archiprix 2017 gepresenteerd: ‘Inclusive Hackney’ van Barend Mense, ‘Parkway Drive’ van Jan Willem Terlouw en ‘Roseform’ van Martins Duselis. Het gaat om drie zeer verschillende afstudeerprojecten die echter een onvoorwaardelijk vertrouwen in de kracht van het ontwerp delen. Jurylid Tracy Metz, winnaar van de Grote Maaskantprijs 2016, maakte via een videoboodschap de genomineerde plannen bekend en gaf een algemene beschouwing op het afstudeerwerk van het afgelopen studiejaar.

Bekijk de video’s van de onthulling van de 3 nominaties en de algemene beschouwing van Tracy Metz, winnares Grote Maaskantprijs 2017. De drie plannen zijn gekozen vanuit alle afstudeerplannen van studiejaar 2015-2016.

Drie zeer verschillende projecten

Met deze selectie kiest de Academie voor drie zeer verschillende projecten. ‘Inclusive Hackney’ van Barend Mense formuleert een transformatiestrategie voor de hippe Londense wijk Hackney. Het hart van het project wordt gevormd door een set van urban design guidelines. Daarmee legt Barend Mense een overtuigende basis voor een toekomst van de wijk waarin zaken als de verbindende kwaliteit van de openbare ruimte, hergebruik van cultuurhistorisch erfgoed, woningbouwdifferentiatie en het ruimte bieden aan binnenstedelijke (maak)industrie hun terechte plaats kunnen claimen.

Jan Willem Terlouw opent met ‘Parkway Drive‘, op basis van gedegen onderzoek en met een indrukwekkende ontwerpkracht, het zicht op de A13/16 als een betekenisvol infrastructureel stadslandschap. Een doorontworpen infrastructurele architectuur die de gebruikers op en rond de weg een opwindende esthetische ervaring oplevert.

Het project ‘Roseform’ van Martins Duselis, een architectonisch ontwerp voor bebouwing boven de treintunnel in Rotterdam-Zuid, valt in de eerste plaats op door haar zeggingskracht op het schaalniveau van de stad. Het agenderende gebaar op stedelijk niveau wordt ondersteund door een architectonische uitwerking die zich richt op de reparatie van de stad op het schaalniveau van het alledaagse en het tastbare. Het rijke palet aan vakopvattingen dat uit deze projecten naar voren komt, is kenmerkend voor de RAvB, gezien onze nadruk op de persoonlijk-professionele positionering van de afstudeerders.

De kracht van het ontwerp

De drie projecten zijn heel verschillend, maar delen tegelijkertijd een onvoorwaardelijk vertrouwen in de kracht van het ontwerp om een overtuigend en voorstelbaar alternatief voor bestaande praktijken te bieden. De transformatiestrategie van Barend Mense toont aan, juist dankzij de focus op het ontwerpen van ontwerprichtlijnen, dat een geloofwaardig alternatief voor de huidige, puur economisch gedreven aanpak in London denkbaar is. Het integrale ontwerp van Jan Willem Terlouw laat zien dat een alternatief voor de volledig door civieltechnische (deel)oplossingen gestuurde ontwerpen voor onze wegeninfrastructuur, ver voorbij een standaardweg van A naar B, daadwerkelijk voorstelbaar is. Martins Duselis’ project agendeert de stedelijke, maar niet noodzakelijkerwijs spectaculaire, betekenis van de architectuur als alternatief voor de hedendaagse voorzichtigheid van het vak. Daarmee demonstreren de drie projecten, elk op hun eigen manier, wat ontwerpkracht vermag.