Umut Türkmen behaalde twee mastertitels; Architectuur en Stedenbouw aan de Rotterdamse Academie van Bouwkunst. 

Hij studeerde in 2022 af met het volgende project: 

“Manuscript: Free zones above moneyland“

In de grootste kantorendeal – gevestigd op de Zuidas – bemachtigd Umut een kantoorruimte en start hij een odyssee door ‘moneyland’. Vanaf dat moment begeeft hij zich ruim een jaar lang in een ware financiële transactie. Met uitzicht op signaturen van gerenommeerde architecten en omgeven door prestigieuze bedrijven wordt duidelijk dat er op deze plek geen gebrek is aan kapitaal.

Het kantorencomplex – genaamd Het Atrium – legt op den duur weerzinwekkende sociaal-ruimtelijke verhoudingen bloot. Op uitzonderlijke momenten zwerft Umut door het complex, collecteert hij informatie en schaduwt hij verschillende gebruikers van het complex. Terwijl flitshandelaren miljoenen verdienen door achterover te leunen, schrobben de schoonmakers desolate kantoorvloeren. Van dichtbij maakt Umut mee hoe de rijken nog rijker worden en de Zuidas extrapoleert. Echter kent deze ontwikkeling een keerzijde: een deel van de gebruikers uit het kantorencomplex wordt verdrongen en economisch ontvreemd.

Deze nieuwe vorm van extreme ongelijkheid werpt vragen op. Amsterdam en met name de Zuidas is een symbolische plek geworden voor de winnaars. Het pleidooi, dat als er voldoende welvaart is, iedereen daarvan profiteert, blijkt niet langer op te gaan.

Wat wordt de plek van de verliezer? En welke architecten en stedenbouwkundigen voelen zich geroepen om de keerzijde van welvaart te ontwerpen?

Het narratief manifesteert zich als een script voor een toekomstige documentaire uit 2049. Op cinematische wijze wordt een structuur geïntroduceerd die als een wolk over de stad hangt en co-existeert met de Zuidas. De structuur stationeert zich in het economische vacuüm en tart paradigma’s zoals het eigendom en het bezit. De structuur is sensitief maar ook radicaal en grensoverschrijdend: want net als dat er een Zuidas in ieder welvarende stad voorkomt, zullen deze structuren er ook zijn.

Dit project verlangt van de architect en stedenbouwer om zich te wenden tot een moreel repertoire en een verlengstuk van speculatieve traditie. Dat kan alleen door de tekentafel te overstijgen.